LES PETITS MOUCHOIRS

Uzun süre önce festivalde seyrettiğim ''Les Petits Mouchoirs'' / ''Küçük Beyaz Yalanlar'' benim için izlediğim 20ye yakın film arasından en iyisiydi. İyi olmasının ya da filmden zevk almamın sebeplerini sayarken muhakkak seyretmeniz gerektiğini de spoiler gibi en baştan belirtmeliyim.

Neden Seyredelim ? Neden Sevdim ?

1. Baş rolde Marion Cotillard.
2. Yönetmen ve yazar ise Guillaume Canet.
3. Marion filmde yıldız gibi parlasa da yanında yer alan ve filmi ortaya çıkaran diğer tüm karakterler de yine en az onun kadar ışıl ışıl. François Cluzet'in oynadığı öfkeli, takıntılı biraz da sterotipik Max karakteri insanı sürekli gülme krizine sokarken, ayrıldığı sevgilisiyle kafayı bozan Antoine (Laurent Lafitte) ve çapkın Eric (Gilles Lellouche) de diğer artı değerler.
4. Climactic anlar tıpkı (genelde) Ferzan Özpetek filmlerinde olduğu gibi masa başlarında ve şarap içerken geçmekte. 
5. Fransızca.
6. Komedi olduğu kadar dram da. İkisi birbirini desteklemiş. Ve mükemmel bir harmoniyle mükemmel bir film çıkmış.
7. Tür olarak ya da konu, ya da .... Bilemiyorum neden ama Vicky Christina Barcelona ve Mine Vaganti tadında. Belki biri Barcelona, diğeri Lecce'yi bu da muhteşem Fransız tatil mekanı Cap Feret'i bir diğer karakter olarak filmde konu ettiği içindir. Bir diğer ortak nokta ise belki anlatmış oldukları burjuva hikayesi.
8. Belki de gerçek bir ailenin yani arkadaşlığın önemini ve değerini o birlikteliğin insana neler hissettirdiğini vurguladı için bu kadar sevmişimdir. Bir kaza ve bir itiraf sonrası deniz ve şarabın iç içe olduğu, arkadaşların bazı şeyleri sorgulamaya başladığı bir tatil.
9. Karakterlerin geçirmiş olduğu dönüşüm. Ve değişim gerçekleşirken kalın bir romanı bir solukta zevkle bitirmiş olduğunuzda aldığınız hazzı tadabilirsiniz.
10. Kalın bir roman tanımlaması açıkçası tam da cuk oturdu, filmin belki de tek olumsuz yanı, oldukça uzun olması. Bu beni çok fazla rahatsız etti mi peki ? Kesinlikle hayır, ama biraz daha kısa olabilir miydi ? Evet !
11. Tam anlamıyla sempatik.