24 Kasım 2010 Çarşamba

GET LOUD WITH RIHANNA


2005 yılında ortalıklarda fırtınalar kopuyodu desem abartmış olmam herhalde ! Sıcacık yaz günlerinde bir numaralı dans hitleri ortalığı kavururken Amerikan Billboard Listelerinde Hot 100de, zirvede  3 aydan fazla Mariah Carey'in kariyerini yeniden zirveye taşıyan ''We Belong Together'' bulunuyordu. Onu zorlayan ise Barbados'dan çıkmış gencecik bir kızdı. Sadece 17 yaşında. Bir tarafta diva diğer tarafta taşralı bir kız. ''Pon de Replay'' diye bas bas bağırıyordu, onu dünyaya tanıtan şarkısıyla. Şöhret kısa zamanda gelmişti ona. Çok geçmeden ikinci albüm de yollarda. ''S.O.S'' ve ''Unfaithful'' yeniden ortalığı sallıyor. Derken küçük kız serpildi şimdi 22 yaşında benden 2 yaş büyük ve dünyayı sallıyor. Çabuk gelen şöhret Rihanna'yı bir anda diğer yıldızlar gibi şöhret budalası yapmadı, belki de örnek aldığı isimlerden dolayı .bknz Beyonce. Hatta zaman zaman bir çokları onu küçük Beyonce olarak da çağırdı, onun taklidi olarak da etiketlediler, asla onun kadar başarılı olamayacağını da söyledier. Bir araya geldikleri ödül törenlerinde sarmaş dolaş gülerek poz verseler de geri planda nasıl fırtınalar koptuğunu bilemezsiniz. ''Good Girl Gone Bad'' ve ''Umberlla'' sonrası müziğin yeni divası olarak lanse edildi, bir de divaya yakışır bir şekilde ''moda ikonu'' sıfatını aldı. Ve sonrasında müziğinin climax'e ulaştığı nokta ''Rated R''.

Rihanna'nın daha karanlık tarafını yansıtan son albümünden sonra yeni çıkan ''Loud'' ise bir anlamda pre-Rated R dönemi gibi. Yeniden eğlenceli şarkılar var yeniden Barbados'dan esintiler var ! Albümün açılış parçası ''S&M'' size işte tam da bunların müjdeliyicisi hatta albümün en iyi şarkısı. Dansa hazır mısın der gibi ? Ardından Rihanna'yı Hot 100 listesinde 8. kez zirveye taşıyan parça Drake eşliğinde ''What's My Name ?'' Bir numara olduğuna göre onca insan bir şey biliyor olmalı ama bence Rihanna'nın single olarak yayınladığı en kötü şarkılardan biri. ''Pon de Replay'', ''Unfaithful'' ve ''Don't Stop The Music'' dururken bu ne şimdi ? Albümde dinlerken sonuna kadar bile zor dayandığım bir şarkı. Ve ''Cheers (Drink To That)'' bir başka sıkıcı parça. Tam albümden kopucakken arkasından gelen ''Fading'' sinirileri biraz yatıştırır cinsten en damarından olmasa da smooth bir ballad.

Ortalığı yeniden neşelendiren ve albümün de bomba olucağını önceden sezdiren -kısmen yalan olduğunu gördük- ''Only Girl (In The World)''. Şarkıya söyleyecek tek bir kelime bile yok. Bu şarkıyla beraber Song Of The Week blogumda da 2 hafta kendisini ağırladım zaten. Ama ya video ve MTV EMA performansına ne demeli? Tam anlamıyla ''sucks!'' dedirtti insana. Ardından gelen ''California King Bed'' ise işte başta dediğim o Barbadoslu küçük kızın geri dönüşü tıpkı ''Fading''de olduğu gibi. İlk iki albümünde verdiği sıcaklık gibi bir şarkı. Yalnız 3.20den sonraki o gitar solosuna dikkat ! ''Man Down''da ise arkadan inleyen siren sesleri ve ''rampapapamapama'' vokalleri. Catchy sound. Sanki bugüne kadar yaptıklarının özeti gibi, arkadan gelen Barbados esintileri biraz da rock chic ve sokak kızı imajı. Hepsi bu şarkıda sanki.

Tahammül sınırlarımın zorlandığı şarkı ise ''Raining Man''. Neden mi ? Rihanna'ya bu şarkı da eşlik eden isim son zamanlarda en az Taylor Swift ve Justin Bieber kadar sinir bozucu olan Nicki Minaj. Kendinizi arada bir ''ohh yeah yeah''' diye şarkıya eşlik ederken bulsanız da hani sokak kenarlarında satılan bebekler olur ya, dokunduğunuzda şarkı söylemeye başlarlar, işte bu da o bebeklerden pörtleyen şarkılar gibi. ''Complicated'' ise güzel bir dans şarkısı bile olabilir, özellikle ''Rain Man''den sonra konumlandırılmış olması bile kulaklarınızın pasının silinmesi için yerinde.

Son iki parça ve modunuzu düşürün artık. İlk olarak ''Skin''. Albüm de hiç ''Unfaithful'' ya da ''Russian Roulette'' kadar çarpıcı ya da vurucu balladlar yok ama bu da çok iyi bir R&Bi slowu. (Bu ne demekse). Ve albümün kapanışı. Tıpkı açılışı gibi mükemmel. Hani aylardır hiçbirimizin ağzından düşmeyen şarkı var ya ''Love The Way You Lie''. Rihanna hepimizi duymuş ve şarkı içerisinde en çok kendi söylediği bölümleri sevdiğimizi duymuş olmalı ve şarkının bir de Pt. 2 versiyonunu kaydetmiş. Şakının bu versiyonu için kendisi hikayeye bir de ''kadın gözünden bakmak istedik'' diyor. İyi de yapmış çünkü bu versiyon mükemmel. Eminem elbette yeniden eşlik ediyor, ama bu sefer daha az. Albümün sonunda da olsa beklenilen Rihanna geri dönüyor.
11-rihanna-love the way you lie (part ii) (feat. eminem) by jamesmayer
Albüm biterken keşke ''Who's That Chick?'' şarkısını da tracklist'e katsaymış dedim. ''Good Girl Gone Bad'' ve ''Rated R''den sonra oldukça sönük bir albüm olmuş. Ama aynı zaman da Rihanna'nın kariyerinin özeti gibi olmuş, Barbados'dan yerel esintiler de var, rock, r&b ve dans da var ! Ama ben pek sevemedim bu özeti. Yine de o Rihanna ve dinlemeye değer derim. En azından bir şans verilmesi gerekir. Albümün en iyi şarkıları açılıştaki ''S&M'' ortada yer alan ''Only Girl'' ve kapanıştaki ''Love The Way You Lie''. 5 üzerinden 3 o da sırf önceki albümleri hatrına :P

2 yorum:

  1. Yine döktürmüşsün James .) albümü iyice özümsedikten sonra tekrar okumak istedim postunu.. yine aynen katılıyorum :))

    Complicated'daki vokaller giderek daha da ilgimi çekiyor bu arada, çok sevdim ben..

    YanıtlaSil
  2. ya sanırım albüm ''kolay'' değil, yani dinledikçe, zamanla sevebilicez sanırım. ya da ben buna inanmak istiyorum D:

    YanıtlaSil