FORM & CONTROL

Bundan iki yıl evvel gerçekleşen Miller Freshtival'de kazara seyrettiğim hippie-living New Yorker grup The Phenomenal Handclap Band 3 yıl aradan sonra yeni albümleri ''Form & Control'' ile geri döndü. Ruh hala 70ler ama daha az hippie ve daha fazla elektronik.

Pop/ rock / indie / folk / soul'u birleştirdikleri ve kendi adlarını taşıyan ilk albümlerinden sonra yayınlamış oldukları bu yeni kayıtta ise yine eklektik bir tarzı benimsemişler ancak bu sefer dance / funk / disco ve electro-pop'u harmanlayarak. Ancak şarkıları söyleme biçimlerinde hala bir coolluk bir indie buğululuğu mevcut. Görüntü kalitesi 70lerden HD olmayan soluk renkli, gri tulumlu ve afro saçlı insanların oynadığı videoları anımsatan albümde toplam 12 şarkı bulunuyor.

Hala sıkılmadan ilk albümlerini dinleyen biri olaraktan kendimi onların büyük fanı olarak sayabilirim, yani oldukça objektif şekilde söyleyebilirim ki ilk işleri sonunda söylediğim ''tanrım bu çocuklar çok güzel müzik yapıyor'' heyecanından çok uzak bu seferki. Coming of age filmlerinde olduğu gibi ya da evde yalnız geçirilen cumartesi akşamı odayı-disco'ya çevirme partylerinin vaz geçilmez albümleri olabilecek kadar eğlenceli olsa da sanırım öncekindeki olan ruh yok.

Tamam tamam, daha fazla iyimser olamaycam, ilk 6 şarkıdan sonra hatta fazlasıyla sıkıcı, bir Abba şarkısıymış gibi açılan albümden favorilerim ise ''The Right One'' old spirit tadındaki ''The Written Word'' ile ''The Unknown Faces at Father James Park'' ve albümle aynı adı taşıyan şarkı ''Form and Control'' ile ''Give''.

5 / 2.5